Onlangs hadden Otmar en ik (David) een interview met een studente (Mudinja Veenema) die de opleiding ”Ervaringsdeskundigheid in Zorg & welzijn” volgt aan de HAN in Nijmegen’. Zij had een opdracht gekregen voor school om een onderzoek te doen naar de rol van ervaringsdeskundige in een organisatie. Zij wilde weten wat deze roeping, het delen van ervaringen met anderen ervaringsdeskundige, voor óns inhield.
Otmar vertelde dat hij nu drie jaar als ervaringsdeskundige bezig is, nadat hij tien jaar geleden een beroerte kreeg en daar afasie aan overhield. Ondanks dat timmert hij in zijn leven behoorlijk aan de weg.
Ikzelf heb een vorm van ASS (Autisme Spectrum Stoornis), werk onder andere in de Wereldwinkel en als taalcoach en ben al een tijd bezig met ervaringen delen binnen Ons Tweede Thuis.
Het interview met de ervaringsdeskundige vonden wij heel fijn en inspirerend.
Deze nieuwe tak van de zorg wordt steeds meer relevant, het vormt naar onze mening de beste combinatie van zorgverlening: professionele zorg én ervaringsdeskundige. Mensen die gestudeerd hebben voor welke hulpvraag dan ook; hand in hand samen met professionele medewerkers en ervaringsdeskundige. Dus weten hoe het vóélt en het levende bewijs zijn van het feit dat je niet de enige bent. Samen verhalen en gevoelens delen met elkaar.
Wat willen wij als ervaringsdeskundigen nog doen?
Otmar zou zijn computervaardigheden graag verder willen uitbreiden en dan anderen daarmee helpen. Ook wil hij andere mensen helpen met afasie. Hij verdiept zich veel in dit onderwerp en gooit niet snel het bijltje erbij neer. In de hoop dat hij anderen met deze vastberadenheid inspireert.
Ik zou graag mensen met ASS willen helpen. En diegenen die in de voor- en nafase van een psychose zitten of in een psychose zelf.
Dit was onze ervaring deze herfst van weer een bijzonder jaar. Tot de volgende column!
Otmar en David
Comments are closed.